AKŞAM OLMASIN, UYUMAK  İSTEMİYORUM 

Hekim ile doktoru (tıp) ayırmak lazım. 

Gördüğüm kadarıyla doktor; duyguları, hisleri kurumuş adeta bir makineye dönmüş, hayvan kadar bile hisleri olmaya bir varlık halinde. Hayvan kadar duyguları kalmamış diyemiyorum çünkü bir hayvan bile yol kenarında arkadaşı yaralansa veya ölmüş ise onun başında oturup beklediğini çoğumuz çeşitli şekillerde görmüşüzdür. 

“Doktor” dediğimiz, zannımca; hastasına şifa bulma yerine cebine şifa bulma derdinde olduğu kanısındayım. Çünkü hastanın ızdırabını yüreğinde hissetmediğini, dert etmediğini ve o sorumluluğu taşımadığını görüyorum. Tutum ve davranışları bunu apaçık ortaya koyuyor. Ama bir “hekim” dediğimizde bu, ondan apayrı bir şekilde kendini hissettirmektedir. Hekim = Hikmet sahibi çünkü.  Yani insan. Hastasına bir makine olarak değil bir insan olarak bakan. Onun derdi ile onun hastalığı ile onun acısıyla hasbihal olan, onu yüreğinde hisseden. Ama doktor da bunu göremiyorsunuz. Hekimde bir insani sorumluluk olur, doktorda ise sadece maddiyat sorumluluğu, cebinin sorumluluğu, geçimini karşılama, para kazanma sorumluluğu. O para kazanmak için hastaları bir ticari araç olarak görüyor olmalı.

Pandemi yasakları başladığı sırada, yaklaşık 5 ay önce, ayağımın altındaki merdiven kaydı ve çıkmakta olduğum yerde asılı kaldım. Dolayısıyla sağ omuzunda liflerin üçte ikisi yırtıldı. Ben de öyle sinek konduğunda hastaneye koşanlardan değilim.   Pandemi den ötürü hastanelerden de uzak durduğumuz için  3 gün üzerine hastaneden bir ortopedi doktoruyla telefonda görüştüm. Bana “hocam, omuzunuz ya incinmiştir veya lif yırtılması söz konusudur, bu durumlarda gelseniz de bir şey değişmez, o durumlarda yapacağımız hiçbir şey yoktur, uzun süre ağrı sürecektir ve kendiliğinden geçer” dedi. 

Yasaklar bitti ve 3 ay sonra mecburen bir muayeneye gidip, başka bir Dr. a muayene olup emar çektirdim. Emarı doktorla birlikte inceledik. Bana önce yaşımı sordu ve sonra o da bana ameliyat olmamamı önerdi. Ağrının uzun süre devam edeceğini  ama bir süre sonra kendiliğinden geçeceğini söyledi. Eve dönüp bekledik. 

Ağrılarım farklı boyutlara ulaşınca  1 ay sonra emarımı alıp, tavsiye üzerine, yine aynı hastanede başka üçüncü bir doktora gittim. Bu doktor ise aynı emarı inceledikten sonra bana ameliyat olmam gerektiğini, aksi halde kolumun uzun süre askıda kalacağını ve kolu sağlıklı kullanamayacağı mı, liflerimin dikilmesi gerektiğini söyledi. Dolayısıyla 4 gün sonra beni kapalı ameliyata aldı. Yani 4 ay gecikmeli olarak bir ameliyat oldum. Yani 5 aydır uyuyamıyorum, kabus yaşıyorum ve artık gecelerin olmasını istemiyorum. 

Ameliyatımı yapan doktor da bana bir ay rapor vererek benimle birlikte kendisi de izne ayrıldı. Ben bir aydır geceleri uyuyamıyorum, akşamların olmasını istemiyorum ama izne çıkmış olan doktoruma da bir türlü ulaşamıyorum. Gündüzleri neyse de geceleri diş ağrısından beter çılgına dönüyorum. Kolumu kaldırıp yemek yemeyi bırakın telefonunun tuşlarını kullansam omuzu ağrı yapıyor.  Bu yazıyı da başkasına yazdırıyor. Ağrı kesiciler yetmiyor soğuk duş ve sık sık buz tamponuyla idare ediyorum. Elimin parmaklarını oynatıp bilgisayar kullanamıyorum. Omzumun içerisine sanki bir kurşun saplanmış, geceleri iltihaplı diş ten beter bir ağrı çekiyorum.  Bu süreçte kayınbiraderim ağaçtan düşüp omurilik, 2 tane L kemiğini kırdı ve felç oldu. O benim gibi ağrı çekmiyor. Basit bir lif yırtılması, yetersiz Dr.lar yüzünden bana 5 aydır kabusları yaşatıyor. 

Olayı fizik tedavi uzmanı arkadaşlara sorduğunda doktorumun bana ilk günden itibaren bir takım Fizik tedavi hareketleri önermesi gerektiğini söylediler. Oysa bana hiçbir öneride bulunmamıştı. Yine bir gece uykusuzluktan, saat 3 lerde internetten olayı araştırdığımda uzmanlar, ilk günden itibaren bir takım hareketlere başlanılması gerektiğini söylüyorlardı. Yirmi gün üzerine internetten öğrendiğim birkaç hareketle bir nebze olsun rahatlama hissettim. 

Şimdi soruyorum; bunlar doktor mu, hekim mi veya insan mı? Raporum doluca, haliyle doktorumda izinden dönmüş olacak ve ben de kontrole gideceğim. Şimdi bu Dr. 

 a sizce ne söylenebilir , sizler söyleyin?

Devlet, yasalarla, adeta krallar gibi etrafında bir güvenlik duvarı ördüğü bu Dr.ları hiç insani sorumluluk çerçevesinde eğitmeyi düşünmedi mi? Onlara İnsan nedir, Hasta nedir, Duygu nedir Öğretmediler mi? Bir aydır uykusuzluktan çılgına dönen böyle bir hasta, o halde, gece o dr. İle karşılaşacak olsa sizce ona ne söyler? 

Siz önce, Dr. Ları önce