Giresun’dan yeni bir şair doğuyor; sessiz-sedasız, sakin, usulca ufuktan kendini göstermeye başladı…
Giresun, Can Akengin Kültür Galerisi’nde 23.03.2019 Cumartesi günü imza günü ile okuyucuları ile buluştu. İmza günü harika oldu. Biz de katılma fırsatı bulduk…
Evet, orada birçok şair arkadaşımız bulunmaktadır ama onun şiirlerinin üslubu çok daha farklıdır. Çünkü O, aslında şiir yazmamıştı; O, aslında acıklı bir hayatı roman gibi değil de şiirle nakış nakış işlemişti. Ama çok derinden ve çok acıklı bir hayattı… Bazı okurların bunun farkında olmadıklarını gördüm… Normaldi de…! Onlar bu şiirleri sıradan duygular olarak görüyorlardı… Haksızlık etmeyelim, belki içlerinden fark edenler olmuş olabilirdi. Ama şairler farkındaydılar…
Okurlar onun şiirlerini okurken, serbest nazımda olduğundan farklı yorumluyorlardı. İlk kitabıydı ama ilk şiiri değildi! Yıllarca birikmiş acının sesleriydi onlar… Aslında şairler anlıyordu onun bir yaşanmışlığı anlattığını…
Şair ile şiir arasında şöyle ince bir çizgi vardır; resim yapan ile ressam arasındaki fark gibidir şiir yazmak ile şair olmamak arasındaki fark… Oysa bunu hep bir birine karıştırırlar. Her resim yapan ressam olamadığı gibi, her şiir yazan da şair olamaz. Şair olmak bir ressam olmak gibidir. Herkes ressam olamaz…! Şiir yazan birçok kimsenin Müteşait olduğunu görüyorum… Ama Gönül Aydın öyle değildi, o bir şairdi... Çünkü kelimeler ile ustaca oynamıştı, ressamın boylarla oynadığı gibi…
“Şairin fırçası kalem, boyası ise kelimelerdir...” der bir düşünür…
Şair şiirleriyle duygulara derin derin hükmeder. Zihinlerde metafor yaratır adeta. Uçurur insanı; bazen yıldızların darasında dans ettirir, bazen ise denizin en derin, girilmemiş, bakir kuytularına girdap gibi indirir…
İşte Şair Gönül Aydın, şiirleriyle aynen bunu yapmıştır… Bugün, geçmişteki bir Can Yücel’den, bir Cemal Safi’den bahsederken yarın ise bir Gönül Aydın’dan bahsedilecektir.
Yüreğine sağlık, kalemine bereket diliyorum… Yolunuz açık olsun Gönül hanım…
( Mümin Sağlam)