KADINA ŞİDDET

kemal_emice_61@hotmail.com

03 Aralık 2019, 16:47

Son günlerde kadına şiddet, çocuğa şiddet, sağlık çalışanlarına şiddet gibi birçok başlıkta konular kamuoyunun gündemini meşgul ediyor.
Günümüzde bazı bilim dalları ve birçok bilim dalı şiddetin nedenlerini, kadın cinayetleri ve öfke patlaması gibi istenmeyen olayların altında yatan sebepleri araştırmaya mecbur hissediyor kendini. Sokakta, okulda ve parkta tartışıyoruz. Özenti mi? Televizyon kanallarındaki şiddet ağırlıklı diziler mi? Yoksa çocukların büyüyünce babalarını taklit etmesi mi? Sebep her ne olursa olsun psikolojik bozukluk, olumsuz sosyal çevre ve eğitimsizlik bu nedenlerin başın da geliyor.
Şiddeti kadına, çocuğa, bitkiye sağlıkçıya eğitimciye gibi başlıklarda ayrı ayrı değil de birlikte bir bütün olarak ele alınmalı, Her canlının yaradılış sebebi olduğu gibi kadınlarımızın ve diğer canlıların hayatımızdaki önemi tartışılamaz! Yeryüzün de yaratılmış olan bütün canlı ve cansızların bir birleriyle irtibatı var. Anamur’dan Muz, Tuz gölünden Tuz, Kars’tan Kaşar, Konya’dan tahıl, Rize’den Çay, Trabzon’dan Fındık bizim için ve biz canlılarla ilişkili. Neye inanırsanız inanın, hangi dinden olursanız olun inandığımız tek bir güç var ve bütün kâinatın yaratıcısı tek. Tek olan o yüce yaratıcı da kâinatı sevgi üzerine yarattı.
Sevgi ile şiddet geceyle gündüz gibidir. Güneş doğunca karanlık kaybolur. Güneş kaybolunca da karanlık ortama hâkim olur. Çağımızın çağ dışı davranışı olan şiddet sevginin olmadığı saygının uğramadığı bünyelerin dışa vurmuş halidir. Rüzgâr ekenin fırtına biçtiği bu dünyada sevgi ekmeyen şiddetten kurtulası da beklenmez.
O halde ne yapmalı; Bir kere şiddetin uygulandığı kişi ve yere göre etkisi ve tepkisi değişmemeli. Kime neye uygulanırsa uygulansın şiddet şiddettir. Şiddetle mücadele sevgi tohumlarının ekilmesiyle mücadele edilmeli. Sevginin olduğu yerde saygı olurken ikisinin olduğu yerde de şiddet barınamaz. Güneş’in olduğu yerde karanlığın yok olması gibi.
Sevgi ve saygı dolu bir dünya için ve şiddetin uğramadığı bir hayat için…
Kemal Özdemir