18 Mart Varoluş Günü…

rahman_ayhan61@hotmail.com

18 Mart 2024, 00:37

"Vurulup temiz alnından
Uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna ya Râb,
Ne güneşler batıyor" diye devam eden,
Şiirde,
Şairin anlattığı bir savaştı o…
Bu,
Bir milletin
Varoluş savaşıydı…
Bir tarafta dünyanın,
En gelişmiş,
Güçlü silahları ile kuşanmış,
Modern ve
Güçlü orduları vardı…
Gemileri,
Dönemin en ileri düzeydeki
Yüzen kale olarak bilinmekteydi…
Diğer tarafta ise
Giyecek giysi bile bulamayan,
Yemek listesinde
Ekmek ve hoşaftan
Başka bir şey olmayan,
Ama
Dünyanın
En inançlı ordusu…
Çocuk yaştaki lise öğrencileri,
Çanakkale’ye gitmek için
Okudukları okulun müdürüne
Müracaat ettiklerinde,
Müdürlerinden,
“Evlatlarım,
Siz daha çocuksunuz,
Askere
Biz gideceğiz siz okuyun “ diye,
Cevap almışlardı…
Öğrenciler ise
Hep bir ağızdan,
“Hocam,
Ülkemiz bölündükten,
Yıkıldıktan sonra,
Bizim okumamızın ne önemi var,
Ölürsek şehit,
Kalırsak gazi oluruz” diyerek,
Bu Aziz milletin çocuklarının bile
Kahraman olduğunu
Bütün
Dünyaya kanıtlamışlardı…
İşte
Varoluş mücadelesi yapan
Bu aziz milletin,
Çanakkale savaşı dönüm noktasıydı…
…
Çanakkale’de
Birliğini teftiş eden komutan,
Bir askerin kafasının,
Kınalı olduğunu görerek sorar,
“Evladım,
Kafan niçin kınalı?”
Asker,
“Bilmiyorum komutanım,
Annem kınaladı” der.
Komutan
“Evladım, bunun bir sebebi olmalı,
Annene mektup yaz,
Ne için olduğunu bana bildir” der.
Asker
Annesine mektup yazarak,
Hal hatırdan sonra sorar,
“Anacığım,
Komutanım niçin beni kınaladığını sorar,
Ben cevap veremedim,
Bunun sebebini bana yazar mısın?” der…
Annesinin cevabı,
“Yavrucuğum,
Bizde,
Kurbanlık koyuna kına yakarlar,
Bende seni
Vatana kurban seçtim,
Onun için kınaladım” diye cevap verir…
Mektubu okuyan komutan
Gözyaşlarını tutamaz…
…
Yine
Savaşın en sıcak zamanında,
Bütün arkadaşları
Şehitlik makamına ulaşmış
Seyit Onbaşı,
Düşman gemilerinin
Boğazdan geçmekte olduğunu görerek
Ne yapacağını şaşırır…
Gemilerin geçmekte olduğunu
Görünce,
Aklı başından gitmişti…
Mermiyi kaldıran
Vinçte,
İsabet almış parçalanmıştı…
Mermiler,
256 kiloluk devasa mermilerdi…
Mermilerin başına gidip
“Allah(cc)” diyerek
Mermiyi kucaklamıştı…
Bir mucize olmuş,
Mermiyi kaldırdığı gibi
Topa koyarak, ateş etmişti…
Tabyayı yok eden düşman gemileri,
Şaşkınlık içinde hayret etmiş,
“Bu mermi
Nerden gelmişti” diye merak etmişlerdi…
Biraz sonra bir mermi daha,
Düşman gemileri
Gerisin geriye çekilmeye başlamıştı…
Düşman Amiral gemisi
“Ocean” vurulmuş,
Bir mucize olarak,
Düşman gemileri geri dönmüşlerdi…
Savaştan sonra,
Nasıl yaptığını görmek için,
Seyit Onbaşı’ya
“Tekrar yap” dediklerinde,
Mermiye sarılan Seyit Onbaşı,
Mermiyi
Kaldırmayı bırak,
Yerinden bile oynatamamıştı…
Orada bulunan bir yetkili,
“Anladım bırak evladım, savaştaki
O ruh,
O heyecan,
O aşk yokta
Ondan olmadı” demişti…
…
Bir hücum gününde
Sedyeciler,
Hiç durmadan yaralı taşıyor,
Doktorlar sadece
Yaraları sarabiliyorlardı…
Hayatlarından umut
Kesilenlerle,
Fazla ilgilenmiyorlardı...
Tam işin en yoğun olduğu sırada
Cerrahın önüne
Gencecik bir çocuk yatırırlar,
Bir ayağı kopmak üzere
Parça parça ve
Bağırsaklar dışarıda
Artık
Ondan ümit yoktur…
Doktor,
Kopmak üzere olan ayakla
Fazla ilgilenmeyerek,
Sadece bağlar,
Bağırsakları toplar.
Sağlıkçılara “Kaldırın”; derken
Genç çocuk “Baba” ; diye seslenir…
Bakar kendi oğludur,
Sarılır,
Öper oğlunu,
Masanın üzerine bir başka yaralı
Mehmetçik yatırılmıştır bile…
Doktor,
Onunla meşgul olmaya başlar…
Sırada
Daha çok
Mehmetçik beklemektedir...
Doktor ancak ertesi gün
Oğlu ile ilgilenecek zamanı bularak,
Onu aramaya koyulur,
Fakat
Oğlu çoktan gömülmüştür…
…
Çanakkale savaşından sonra bu millet,
Kurtuluş savaşında
Kadın,
Çocuk,
Yaşlı ve
Genci ile beraber savaşmış,
“Ya İstiklal,
Ya Ölüm”
Parolasını şiar edinmişti…
Bu Aziz millet,
15 Temmuz gecesinde,
Aynı kahramanlığı yaparak,
Tonlarca ağırlıktaki
Tankların altına yatmıştı…
Çatılara çıkarak,
Uçakların üzerine atlamaya çalışmıştı…
Atlayabilse,
Uçağın kapısını açarak
Pilotu yumruklayıp,
Aşağıya atacak
Pilot koltuğuna kendisi oturacaktı…
Uçaklar kalkmasın diye,
Bir yıllık mahsulünü yakıp,
Uçakları uçurtmayan kahraman,
Zararının karşılanmasını söylediklerinde,
Bunu kesinlikle kabul etmeyeceğini,
Şehit olamadığını,
“Bu çorbada benimde tuzum olmasını
İstediğini” söylemiştir…
İşte kısaca tanıtmaya çalıştığımız
Bu Aziz milleti
Yok etmeye çalışan gafiller var…
Bu millet,
Allah(cc)’ın izni ile
Kıyamete kadar devam edecektir…
…
Türk milletinin
“Var”
Olma savaşı olan,
Çanakkale savaşının
109. yıldönümü kutlu olsun…